Reisverslag 1 Auroville en Pondicherry

Week 1: aankomst 16 November in Chennai tot aankomst in Pondicherry op 22 November 2016

We werden van het vliegveld opgehaald door een taxichauffeur die door Hotel Mahabs in Mahabalipuram was gecharterd. We kregen gelijk onze vuurdoop in het Indiase verkeer waarbij vergeleken iedereen in Europa als een stelletje bezadigde zondagsrijders rijdt. Het nieuwe kastesysteem is waterdicht. Alles wat sneller of groter is heeft voorrang en de onderkruipsels op scooters of motorfietsen moeten flink toeteren om een stukje van de weg te mogen gebruiken…… Alles wat loopt wordt weg getoeterd de berm in…… Dit oorverdovende verkeer veroorzaakt ook heel veel stof en vieze lucht. Je bent blij als je in je hotelkamer bent en onder de douche weer een beetje schoon mens wordt… Vooral als je moe bent, zoals wij waren bij aankomst (na bijna 30 uur non-stop treinen-vliegen).

Toen we afsloegen naar ons hotel was het gelijk al goed. De aanblik was werkelijk sprookjesachtig!!! We zijn heel blij met onze kamer in Hotel Mahabs (hotelmahabs.com). Het eten is er zalig de bediening heel hartelijk en we voelen ons zeer welkom. Dus, de perfecte plek voor de start van onze trip.

Op de volgende dag struinen we langs de plekken waar we 2 jaar geleden ook zijn geweest. Het is een feest van herkenning. We doen het heel rustig aan, we moeten duidelijk nog bijkomen van de lange reis.

Op 17 November pakken we met moeite onze rugzakken in na het ontbijt. We hebben allebei een ruimteprobleem nu we de kleren uit Nederland hebben omgewisseld voor onze tropenkleding. Gerrel besluit meteen een selectie te gaan maken om een pakket naar huis terug te sturen. Met tuktuk laten we ons met te volle bepakking afzetten bij de hoofdweg waar de bussen richting Pondicherry en Auroville langs sjezen. De busrit is heerlijk. Een koele bries waait door alle open staande ramen. We moeten eerst staan, maar dat duurt gelukkig niet lang.

We gaan in Auroville naar hetzelfde guesthouse waar we in 2014 ook waren: Gaia’s Garden (zie joetjoeb: "Gaias Garden Auroville Pondicherry" van Ashish Bajaj). Nog steeds even mooi. We genieten er van de rust en de frisse lucht en van onze mooie kamer. We doen inkopen voor ontbijt. Dat wordt iedere dag bereid door chefkok Paul: gebakken ei rijkelijk gevuld met ui, tomaat en knoflook. We huren een brommer voor Rs 90 (roepie) per dag ( = € 1,25 !!). In verband met lokale verkiezingen is er 4 dagen lang een alcoholverbod in India. We gaan daarom iedere dag naar een luxe resort (Mango Hill) om ons dagelijks biertje te scoren. Dat smaakt dan ook extra lekker!! De hele eerste week niet meer dan 1 bier per dag!

We herpakken onze rugzakken en maken een pakket van 5 kg voor terugzending naar Nederland. Tot 2 keer toe probeert Gerrel naar een yogales te gaan. De eerste lukte niet omdat Paul de brommersleutels kwijt is en de twee keer zijn we verdwaald en buiten Auroville beland…… en een hernieuwd bezoek aan de Matrimandir, het enorme gouden bolvormige meditatiecentrum, zat er ook niet in, volgeboekt. Dan maar dit mooie filmpje: zie joetjoeb: "Matrimandir" van UNI.

We hadden bij de koffie een heel boeiend gesprek met een Franse dame van 87 jaar die zeker wist dat wij met een goede spirituele reden op haar spirituele pad waren gekomen. Ze vroeg ons het hemd van het lijf en vertelde ook veel over wat haar bezig hield. Ze werkte er nog steeds en doet vertalingen van geschriften van The Mother. Al met al vinden we dat we de 5 dagen die we in Auroville geweest zijn niet goed benut hebben, in de zin dat we niet echt weten wat er speelt en hoe het er echt is om te wonen. Hierover hebben we een lang gesprek op onze vertrekdag.

We zitten in Mango Hill, dit keer omdat Gerrel graag hier wilde zwemmen in combinatie met een lunch. Paul hapt een beetje mee, zwemt niet, maar geniet van goed internet en zijn papieren. Terwijl Gerrel zwemt, onderzoekt Paul de mogelijkheden meer inzicht te krijgen in het leven van Auroville. We besluiten volgens plan naar Pondicherry te gaan en van hieruit eventueel terug te gaan naar Auroville als we een interessante retreat aanbieding zien of iets van vrijwilligers werk voor een korte tijd. Helaas vinden we niets. De eerste introductie 10-daagse in Auroville start pas op 3 december en dat vinden we te laat. We besluiten ook om een volgende keer niet in Gaia’s Garden te logeren omdat je daar te ver van het centrum af zit en dit toch een barrière is voor meer contact met de projecten die er allemaal zijn en het leven in Auroville.

Het hoogtepunt van onze tijd hier is de excursie die Gerard geeft op verzoek van Schotse Conny, lerares aardrijkskunde en biologie voor een groep van ongeveer 20 kinderen tussen de 10 en 14 jaar. We verzamelen bij de bus na de lunch in de schoolkantine en rijden buiten de Green Belt (=een grote ring waarbinnen de water opvang voor Auroville beheerd wordt) voorbij Siddhartha Forest naar een uitgestrekt stuk landgoed, de Hermitage genoemd, waar Gerard vertelt over zijn project Rainwater Harvesting (auroville.org/contents/3400). Gerard werkt hier in opdracht van de overheid die gezien heeft wat hij met zijn kennis heeft bereikt in Auroville. Gerard “leest” een terrein en geeft dan aan waar meertjes moeten worden gegraven en waar dijken moeten worden aangelegd. Het doel is ervoor te zorgen dat het water langzaam het grondwater bereikt en niet ineens wegspoelt over de keiharde grond richting zee. Vroeger namelijk bij een Moesson stortbui spoelde alle water en de vruchtbare grond zo de zee in.

Wat we over Aurovile kunnen beamen is het feit dat er steeds meer sjiekere trendy restaurantjes en koffieshops worden geopend. In een artikel over de ontwikkelingen in Auroville lazen we dat het steeds meer California wordt in Tamil Nadu. Voor de Indiase mensen die daar ook wonen wordt het steeds moeilijker om daar ook te gaan eten of drinken. Wel is scholing en medische zorg ook voor locals goed verzorgd.

In deze eerst week van ons staat in India helemaal in het teken van de Demonetisation: Op 8 november heeft Prime Minister Modi alle 500 en 1000 roepie biljetten, van de ene op de andere dag, ongeldig verklaard, als maatregel tegen corruptie. 86% van alle geld uit roulatie en waardeloos! Maximum opname per dag 2000 roepies (= € 28). Wel mogelijk om oud geld om te wisselen voor nieuw geld. Maar ook met een maximum van 2000 roepies per dag. Gevolg grote chaos en urenlange rijen voor ATM en banken en ATM vaak leeg. Vooral de gewone man is de dupe van een praktisch totaal ontwrichte economie....Het wordt nu iets beter. We hebben dus noodgedwongen heel zuinig aan gedaan deze eerste week....! De maatregel is niet echt slecht maar men heeft zich niet gerealiseerd wat een chaos het zou geven. De oppositie smult hiervan en spreekt al over afzetten van Modi.
Ruim 2 weken na D-Day is er nog steeds heel weinig cash. Bij Thomas Cook mochten we bij gratie Gods € 60 wisselen. We hebben gepast omdat ze een hele slechte koers boden. Wat wij hier nu doen is dagelijks ons maximum van € 28 opnemen met Visa omdat we bij de banken met naar verhouding belachelijk hoge vaste opname kosten zitten. Visa rekent een klein %, dus dat is voordeliger voor kleine bedragen. En we doen nog zuiniger dan we gewend zijn… Paul heel blij!

Nu na 1 week India zijn we al behoorlijk gewend. Zelfs het aanhoudende getoeter begint al minder op te vallen….. De stress om al het nodige voor ons vertrek af te ronden en alles op tijd ingepakt te krijgen is ook helemaal vergeten en we hebben het heerlijke vooruitzicht nog zo'n 14 weken te kunnen reizen. Wij blijken ons vergist te hebben: we vliegen 19/2 terug ipv 14/2.
Tot zover onze aftrap. De fotos van deze week plaatsen we zsm, daar komt geen apart mailtje over.
Wordt vervolgd