3: Pijnvrij op een prachtig eiland

Ruim een week Thailand achter ons en het gevoel al weken op stap te zijn…
We zitten nu met de laptop aan zee op Ko Chang onder een rieten afdak met uitzicht op groene bergen en wuivende palmbomen. Een koele bries voor een aangename temperatuur en als muziek het geluid van de golven. Intussen hebben zowel Paul als Erica al een inplant in de mond. Paul ging met Erica mee om wat informatie te krijgen. Hij werd aangezien voor een Australiër die een afspraak had geregeld per brief en zat eerder in de stoel van de behandelende professor (dr. SUPA) als Erica. Om een lang verhaal kort te maken, Paul, die al lang twijfelde om het gat van het verlies van een kies plm 10 jaar geleden, op te vullen, heeft na volledige uitleg van de mogelijkheden en het verloop van ingreep, ter plaatse besloten een implantaat te laten plaatsen en later een kroon op een aangrenzende kies. Tijdens de ingreep hadden zij beiden het gevoel dat de tandarts dwars door hun kaak heen boorde, maar Happy end; alles ging goed en ze zijn beiden pijnvrij. In de dagen voor de inplant hebben Gerrel en Erica in de Thai Cooking School van Mai Kai (Bangkok: Tip / aanrader) geleerd om 10!! Thaise gerechten in 4 uur tijd te bereiden en Paul heeft flink helpen opeten en filmen. Op een andere dag zijn Paul en Gerrel in BKK met de boot taxi over de rivier gevaren (eveneens grote aanrader) en daarna met een vervaarlijke TUK-TUK naar het hoofdkantoor van LTU/Air Berlin gegaan. Paul was vergeten hoe spectaculair en intensief het verkeer op het water in Bangkok was, hij kwam ogen en oren tekort! In het Hitech kantoor van LTU op de 17e verdieping kregen wij te maken met een mevrouw Pornohatti (senior ticketing agent). Wij wilden weten wat we konden doen aan het ons opgedrongen returnticket. Ze waren bang dat we in Thailand zouden blijven; we weten nu weer waarom!
Ongelofelijk hoe ze in deze stad, pal naast kleine krotten en primitieve golfplaathuisjes de meest imposante kantoorgebouwen (bijv LTU) weten te plaatsen, maar het lijkt ook dat het een veel met het ander te maken heeft: talloze primitieve restaurantjes en andere winkels die diensten verlenen aan het kantoorpersoneel in “die andere wereld”.
De LTU medewerkster heeft ons verzoek voorgelegd aan het hoofdkantoor in Duitsland. Intussen heeft zij ons gemaild, dat we met enige bijbetaling kunne terugvliegen op tien december vanaf de Malediven.

Verder hebben PG en E een heerlijke Thaise massage genoten en zijn we ook alledrie flink beetgenomen door een ijverige taxichauffeur in BKK die ons drie keer in de rondte heeft gereden en een dito ritprijs vroeg. Daarbij had hij onze kennis van de stadsplattegrond verkeerd ingeschat. Toen we toch uiteindelijk op het goede adres aankwamen was zijn teleurstelling dan ook groot, omdat hj niet meer kreeg dan eenmaal de kortste weg.
Intussen zitten we in Ko Chang, zoals gezegd en zijn we aangekomen dinsdag ochtend met een bus uit BKK, waarvan de airco zodanig lekte dat de passagiers onder de airco een paraplu moesten opzetten om niet nat te worden. Verder was niemand gewaarschuwd, dus de tassen op de grond waren halverwege de rit al doornat.

De eerste 2 nachten zijn we vorstelijk onthaald door Thong en Ad in hun huis dat pas sinds 1 juli is opgeleverd (wij zijn hun eerste gast). De 1e avond heeft Thong een Thaise 5sterrren maaltijd bereid voor ons en haar vriendin Tao.
Paul en Ad hebben heel wat afgeboomd over sustainable projectmanagement, zelfsturende teams management en onderwijs. Omdat wij al maanden verlangen naar zon zee en strand zijn wij vandaag verhuisd naar een bungalowtje pal aan zee en zitten nu dus weer te schrijven vlak boven de branding van een ruige indische oceaan. Het waait flink, de lucht is zwoel en ieder moment kan een regenbui losbarsten (moesson).

Morgen komt Erica uit BKK en maandag gaan we alledrie retour voor controle bij dr Supa. The end (just for the moment) Fotos lukken deze keer niet, misschien nu te groot..