Bangkok 2 en Hua Hin
Door: P/G
Blijf op de hoogte en volg Gerrel en Paul
22 September 2008 | Maleisië, Kuala Lumpur
Vooraf:
- Onze foto's zijn vanaf nu te bekijken op; http://picasaweb.google.com/pc.de.ridder
- In Maleisie zijn we te mobiel bereiken op: 0060 (0) 16 4303766
Op 25 augustus zijn wij van Hanoi naar Bankok gevlogen voor de controle van Paul's implant door dr Supa en om de zaken rond het verlies van mijn visakaart af te wikkelen (oa aangifte bij politie; tegen betaling van 300 Bht??!!). Wij hebben in Bangkok ook een heel mooi tempelcomplex bezocht met een liggende Budha van 45 meter lang; WAT PHO (zie foto) en een heel goed lopend eettentje voor de Thais, zo goed dat het eten vrijwel op was. We hebben daar voor bijna niets toch van het laatste enorm gesmuld.
Op 28/8 zijn we met de bus naar Hua Hin gegaan, waar Richard woont met Poeh, zijn Thaise vrouw. Wij zijn eerst onthaald door Poeh (32jr) en haar zuster Teng (25 jr) die bij haar inwoont. Toen het zusje hoorde dat Paul een zoon heeft van haar leeftijd en wij een foto van dochters Irma, Ineke met Erik lieten zien vroeg Teng direct wanneer Erik kwam. Richard zelf kwam pas op 31/8 terug uit Cairo (Egypte) waar zijn SAP klus voor Pepsi erop zat. Op de 1e dag in Hua Hin hebben wij gelopen naar en langs het strand, helemaal tot het centrum (1 uurtje). Onderweg geschuild voor een wolkbreuk onder een lekke parasol... Paul vindt lopen al snel te veel en te ver. Dus gingen we de volgende dag op de brommer van Poeh op excursie naar Ko Takiab. Omdat ik nog wat angst voor de brommer en het verkeer had te overwinnen, dacht ik slim te zijn door te voet de (snel)weg over te steken...... tot ik stokstijf van angst belandde op de middenberm en niet meer voor of achteruit dorst... in paniek... uiteindelijk toch met kloppend hart en knikkende knieën de overkant gehaald en urenlang stekende hoofdpijn van de spanning had... Paul ziet het wel ... maar snapt het niet echt.
Een staande Budha (zie foto) van 19 mtr hoog die over zee uitkijkt bewonderd en de tempel Wat Takiab bezocht, waar behalve monniken honderden heel brutale apen wonen (zie foto 1). Zij waren ons ook te snel af en wisten een flesje ijsthee uit onze tas te rukken... Paul wilde het terugpakken maar kreeg een gemene haal over zijn hand... actie vergeefs...en aap ervandoor met ons flesje lachend in zijn knuistje.
Bij Richard en Poeh kregen wij voor het ontbijt overheerlijk volkorenbrood (van Duitse bakker) met Hollandse kaas. Die boterhammen waren net gebakjes en daarbij zalige Senseo koffie!!! Toen Richard er was, hebben we samen met hem en Poeh nog een paar uitstapjes gemaakt, oa naar Poeh's landje en naar een tempelcomplex in de buurt; WAT MONKOL (zie foto). Wij hebben steeds met zijn vieren ergens anders gegeten en op de laatste avond, met Teng erbij, bij een bekend visrestaurant aan het water (zie foto ) waarbij we voor het eerst sinds lang weer (heel goede) wijn gedronken hebben.
Door de gespannen politieke situatie in Thailand reden er geen treinen naar het zuiden, ook vliegvelden in zuiden waren bezet en voor Bangkok gold de noodtoestand. Dus zijn we met de bus naar Luang Sam gereden, een dorp in zuid Thailand. waar helemaal niemand Engels sprak. Wij moesten overstappen op een andere bus richting Patho en meerdere mensen maakten ons duidelijk dat de laatste bus met die bestemming vertrokken was. Volgens onze informatie klopte dat niet. Na heel wat vijven en zessen, heen en weer gerijd met onze rukzakken (inmiddels beide gelukkig op karretjes) en andere tassen, toch de bushalte gevonden voor de laatste bus die ons naar Phaksong in het binnenland in het binnenland bracht. We reden een uur lang door bergachtig gebied, begroeid met regenwoud.
Voor onze week “working holidays” in Phaksong zie onze volgende verhaal over ons verblijf in de eco-lodge Runs N Roses.
- Onze foto's zijn vanaf nu te bekijken op; http://picasaweb.google.com/pc.de.ridder
- In Maleisie zijn we te mobiel bereiken op: 0060 (0) 16 4303766
Op 25 augustus zijn wij van Hanoi naar Bankok gevlogen voor de controle van Paul's implant door dr Supa en om de zaken rond het verlies van mijn visakaart af te wikkelen (oa aangifte bij politie; tegen betaling van 300 Bht??!!). Wij hebben in Bangkok ook een heel mooi tempelcomplex bezocht met een liggende Budha van 45 meter lang; WAT PHO (zie foto) en een heel goed lopend eettentje voor de Thais, zo goed dat het eten vrijwel op was. We hebben daar voor bijna niets toch van het laatste enorm gesmuld.
Op 28/8 zijn we met de bus naar Hua Hin gegaan, waar Richard woont met Poeh, zijn Thaise vrouw. Wij zijn eerst onthaald door Poeh (32jr) en haar zuster Teng (25 jr) die bij haar inwoont. Toen het zusje hoorde dat Paul een zoon heeft van haar leeftijd en wij een foto van dochters Irma, Ineke met Erik lieten zien vroeg Teng direct wanneer Erik kwam. Richard zelf kwam pas op 31/8 terug uit Cairo (Egypte) waar zijn SAP klus voor Pepsi erop zat. Op de 1e dag in Hua Hin hebben wij gelopen naar en langs het strand, helemaal tot het centrum (1 uurtje). Onderweg geschuild voor een wolkbreuk onder een lekke parasol... Paul vindt lopen al snel te veel en te ver. Dus gingen we de volgende dag op de brommer van Poeh op excursie naar Ko Takiab. Omdat ik nog wat angst voor de brommer en het verkeer had te overwinnen, dacht ik slim te zijn door te voet de (snel)weg over te steken...... tot ik stokstijf van angst belandde op de middenberm en niet meer voor of achteruit dorst... in paniek... uiteindelijk toch met kloppend hart en knikkende knieën de overkant gehaald en urenlang stekende hoofdpijn van de spanning had... Paul ziet het wel ... maar snapt het niet echt.
Een staande Budha (zie foto) van 19 mtr hoog die over zee uitkijkt bewonderd en de tempel Wat Takiab bezocht, waar behalve monniken honderden heel brutale apen wonen (zie foto 1). Zij waren ons ook te snel af en wisten een flesje ijsthee uit onze tas te rukken... Paul wilde het terugpakken maar kreeg een gemene haal over zijn hand... actie vergeefs...en aap ervandoor met ons flesje lachend in zijn knuistje.
Bij Richard en Poeh kregen wij voor het ontbijt overheerlijk volkorenbrood (van Duitse bakker) met Hollandse kaas. Die boterhammen waren net gebakjes en daarbij zalige Senseo koffie!!! Toen Richard er was, hebben we samen met hem en Poeh nog een paar uitstapjes gemaakt, oa naar Poeh's landje en naar een tempelcomplex in de buurt; WAT MONKOL (zie foto). Wij hebben steeds met zijn vieren ergens anders gegeten en op de laatste avond, met Teng erbij, bij een bekend visrestaurant aan het water (zie foto ) waarbij we voor het eerst sinds lang weer (heel goede) wijn gedronken hebben.
Door de gespannen politieke situatie in Thailand reden er geen treinen naar het zuiden, ook vliegvelden in zuiden waren bezet en voor Bangkok gold de noodtoestand. Dus zijn we met de bus naar Luang Sam gereden, een dorp in zuid Thailand. waar helemaal niemand Engels sprak. Wij moesten overstappen op een andere bus richting Patho en meerdere mensen maakten ons duidelijk dat de laatste bus met die bestemming vertrokken was. Volgens onze informatie klopte dat niet. Na heel wat vijven en zessen, heen en weer gerijd met onze rukzakken (inmiddels beide gelukkig op karretjes) en andere tassen, toch de bushalte gevonden voor de laatste bus die ons naar Phaksong in het binnenland in het binnenland bracht. We reden een uur lang door bergachtig gebied, begroeid met regenwoud.
Voor onze week “working holidays” in Phaksong zie onze volgende verhaal over ons verblijf in de eco-lodge Runs N Roses.
-
22 September 2008 - 18:56
Hetty:
Jongens, wat spannend allemaal, leuk om te lezen.
Hier alles goed, ik ben inmiddels 60 en mijn derde CD is uit. Nou, de oudjes doen het nog goed,
Dikke kus,
Hetty -
23 September 2008 - 01:42
Hilbrandt:
Hoi G/P, Even een kort berichtje, stuurde al eerder een veel langere maar er ging met het verzenden geloof ik iets mis. Van voedselvergiftiging nog niet gelezen, niet uit flesje drinken waar ook aap uit heeft gedronken, maar aap let daar zelf, lees ik, ook wel op. Hebben jullie al een paalwoninkje gevonden voor permanent verblijf waar geen winter-temperaturen heersen. Hier zijn de stookkosten tijdens jullie afwezigheid bijna onbetaalbaar geworden. Verder alles wel goed.H> -
23 September 2008 - 14:03
Martha:
hier gaat alles goed ik hoop bij jullie ook maar aan de fotos en omgeving te zien alles mooi en praktig -
23 September 2008 - 14:55
Joyce:
Hai Gerrel en Paul!
Even jullie verhalen gelezen in een rustig moment op kantoor in Cavalaire! Spannend, en leuk om te volgen. Geniet ervan! Hier wordt het langzaam rustiger, dus ook weer wat meer tijd om de mooie omgeving (verder) te verkennen. Ik blijf tot half november, dan een paar weken vakantie vieren in Nederland..
groetjes!
Joyce -
24 September 2008 - 07:28
Richard:
Nu begrijp ik waarom ik de laatste jaren zoveel kilo's ben aagekomen: ik eet elke dag gebakjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
