Playa del Carmen en San Miguel de Cozumel
Door: Paul en Gerrel
Blijf op de hoogte en volg Gerrel en Paul
21 Juli 2010 | Mexico, San Miguel de Cozumel
Reisverslag 21 juli Playa del Carmen en San Miguel de Cozumel.
Op ons eerste reisverslag hebben we heel veel leuke reacties gehad. We willen graag iedereen nu en alvast voor de komende reacties bedanken. We zijn heel benieuwd wat onze ervaringen oproepen en wat voor adviezen jullie voor ons nog in petto hebben.
Dag 2 Playa del Carmen, Paul: Om 8 uur al uit de veren bij Hostal Popol Vuh! We hadden beiden een gevoel dat we alles maar hééél rustig aan moesten doen, nog brak van de reisdag en de vochtige hitte. Dus de hele ochtend gedaan over ontbijt en internet.Begin van de middag via een smal paadje het strand op en daar ontvangen in oogverblindend licht en intense hitte. Heel snel een duik in het azuurblauwe water en de rest van de middag op een luie ligstoel onder een parasol doorgebracht tot Gerrels maag begon te knorren…. Bij het douchen zagen we allebei behoorlijk rood en dat terwijl we alleen in de schaduw hadden gezeten!!!
In het dorp (na een heerlijk stuk pizza te hebben gescoord) stuitten we op een processie ter ere van de heilige Carmen en zagen we vooral veel fraai en kleurrijk uitgedoste vrouwen. De stoet trok (onder begeleiding van vrolijke muziek) naar de pier waar ze een vette koele stortbui over zich heen kregen terwijl ze in de rij stonden om met het beeld van de heilige Carmen aan boord te gaan. In Café de Paris met overheerlijke koffie het eind van de bui afgewacht. Vanaf deze plek een goede indruk gekregen van de Mexicaanse Maya’s: kort, gedrongen postuur. Hoewel niet zo mooi, hebben we alleen maar vriendelijke, goed gemutste inwoners gezien en gehoord, met een goed gevoel voor humor. Zo werd een bejaard nors kijkend Engels echtpaar aangesproken met Hello Honeymooners. De vrouw kon er wel om lachen, de man keek nog zuiniger.
Gerrel had in de reisgids restaurant Xlapak uitgezocht. Bijna een uur gelopen over de Avenida Quinta (belangrijkste winkel/horecastraat). Onderweg vaak aangesproken en uitgenodigd te komen kopen of consumeren, maar niet op een vervelende manier. Eindeloos vaak gevraagd naar restaurant Xlapak maar niet gevonden. We weten nu wel hoe uitgestrekt Playa del Carmen is! Op de terugweg een ander restaurant gekozen: Restaurant 100% Natural. Gezond gesmuld. Daarna op de terugweg een drankje bij een tentje met een coverbandje en een hele goede saxofonist. Op veel plaatsen hoor je live muziek van verschillende bandjes door elkaar heen, niet zo fijn voor de oren.
Tot slot voordat we teruggingen naar de hostal nog gekeken bij een groot romantisch terras van Café Fusion op het strand met allemaal olielampjes en live muziek. We zijn er nu te moe voor misschien manana? We kunnen de Mexicanen goed verstaan, Ze spreken niet zo heel snel spaans.
Gerrel: Omdat we dus behoorlijk rood waren,geen strand, maar zijn we op pad gegaan naar de Wall Mart, een soort Carrefour. We kwamen al snel in het gewone leven buiten de toeristenstroom. Alles veel simpeler en ook veel goedkoper. Onderweg een juweel van een hotel gepasseerd met een jungle in het binnenplein met watervallen en al. Heerlijk koel. Helaas boven budget. Warm van het lopen was het een feest in de airco super. Rond 4 uur naar het strand gegaan en vergast op live muziek van 3 strandtenten door elkaar en verder een smerige benzinelucht waar ik hoofdpijn van kreeg en me misselijk ging voelen. We vroegen ons af of we soms de olie roken die uit het BP lek kwam; opgewarmd door de zon en door de harde wind onze kant uitgeblazen. Maar volgens de franse bistro-eigenaar, waar we ’s avonds zijn gaan eten kwam deze lucht van de super vervuilende Ferry boten die op en neer varen tussen Playa del Carmen en het eiland Cozumel. Nu het eten nog een mooi en heel knap stukje muziek gehoord van harp, gitaar, zang en tango dans. Heel goed.
18/7, Gerrel; al om 7 uur op en toen zaten andere gasten al te eten. Om 8u Paul gewekt en samen naar de zee voor de ochtend duik. Daarna hebben we onze 1e buikspieroefeningen gedaan, ja ja! Na het ontbijt hebben we Erik (lukte niet) en Loran (met beeld!) via skype gebeld. Onze spullen gepakt voor vertrek naar Cozumel. Begin van de middag zaten we op de ferry en kozen om binnen te gaan zitten omdat er dikke regenwolken boven ons samenpakten. De boot deinde lekker op de golven. Vanaf de pier op pad naar bed&breakfast Tamarinde. Onderweg barste de bui en wij stonden precies voor een verse bakker met broodjes gebak en heerlijke koffie. Voor een koopje (plm 50 pesos) zaten wij droog te smullen. Bij aankomst Tamarinde bleek de huishoudster niet op de hoogte van onze komst. Uit de rugzak de bevestiging gevist en verteld dat we een reservering hadden voor kamer Alba. Ze geloofde ons niet …. Maar toen we net alles goed en wel hadden uitgepakt en we half nakend op bed en balkon zaten, stapte Eliane (de franse cheffin) binnen en vroeg bijna agressief wat we daar deden. Ook haar eigen mail laten lezen en verteld dat 50% al betaald was… ze ging het uitzoeken en later bood ze ons haar excuus aan. Ze had zich vergist! Omdat Paul de biertjes vergeten was in de koelkast van Poh Po Vuh gingen we naar de supermarkt. Kozen een paar bieren uit en een fles wijn, maar bij de kassa moesten we alles laten staan ivm richtlijnen van de overheid; na 3u geen verkoop van alcohol. Op het centrale plein gelukkig een terras gevonden met hele goedkope bieren en gezellig geklets met een nederlands stel dat al had gereisd in Belize en Guatemala. Zij stelden ons gerust mbt veiligheid. Het dorpje San Miguel de Cozumel is schilderachtig met veel staatjes, steegjes. Aan de kust veel kleurrijke huisjes, van de kust af veel simpeler en soms niet meer dan een hutje. Erg relaxt en zeer vriendelijke bevolking. Opvallend zijn naast grote nieuwe amerikanen, de vele oude kapotte auto’s; uitlaten zijn blijkbaar erg duur. Uniek: Kever in de regen bij kruispunt; vrouw stapt uit en doet de enige ruitenwisserpaar keer op en neer, stapt in en rijdt verder. Gegeten bij Italianinii,intiem, piepklein eethuisje met 3 tafeltjes. Geweldige salades en overheerlijke pizza’s. Op het centrale plein optreden van een steengoed orkest (salsa, cumbia etc). Er werd volop gedanst, heel gezellig en vrolijk.. maar eerst een paar druppels… en toen kwam het met bakken uit de hemel vallen en vluchtten wij terug naar ons terrasje en daarna moe en voldoen naar bed.
Op dinsdag hebben we een brommer gehuurd en een rondrit gemaakt over het eiland. Mooie tocht; ruwe kust af en toe mooi strand en hier en daar wat heel kleine en heel grote tentjes. Nog veel meer verbrand en doornat geregend. Wel 6 keer gestopt om te schuilen voor een bui, maar ook heerlijk gezond en gesnorkeld bij Playa de Corona (paarse visjes en paarse koralen).
De laatste dag op het eiland zijn we met duikclub Blue Note en boot Galileo op pad gegaan. Deze keer de duurste, want aanbevolen door de hospita: $90 (goedkoopste was $77); Paul voor 2 duiken en Gerrel voor snorkelen. Prachtige fel gekleurde koralen, Matra, haai, schilpadden en ontelbare vissen/jes gezien. De Mexicaanse schipper bleek ook prima kok te zijn.
Tot zover ons 2e reisverslag, nu met de 1e ervaringen ter plekke. Wees gerust, we zijn niet van plan elke dag te schijven…
Op ons eerste reisverslag hebben we heel veel leuke reacties gehad. We willen graag iedereen nu en alvast voor de komende reacties bedanken. We zijn heel benieuwd wat onze ervaringen oproepen en wat voor adviezen jullie voor ons nog in petto hebben.
Dag 2 Playa del Carmen, Paul: Om 8 uur al uit de veren bij Hostal Popol Vuh! We hadden beiden een gevoel dat we alles maar hééél rustig aan moesten doen, nog brak van de reisdag en de vochtige hitte. Dus de hele ochtend gedaan over ontbijt en internet.Begin van de middag via een smal paadje het strand op en daar ontvangen in oogverblindend licht en intense hitte. Heel snel een duik in het azuurblauwe water en de rest van de middag op een luie ligstoel onder een parasol doorgebracht tot Gerrels maag begon te knorren…. Bij het douchen zagen we allebei behoorlijk rood en dat terwijl we alleen in de schaduw hadden gezeten!!!
In het dorp (na een heerlijk stuk pizza te hebben gescoord) stuitten we op een processie ter ere van de heilige Carmen en zagen we vooral veel fraai en kleurrijk uitgedoste vrouwen. De stoet trok (onder begeleiding van vrolijke muziek) naar de pier waar ze een vette koele stortbui over zich heen kregen terwijl ze in de rij stonden om met het beeld van de heilige Carmen aan boord te gaan. In Café de Paris met overheerlijke koffie het eind van de bui afgewacht. Vanaf deze plek een goede indruk gekregen van de Mexicaanse Maya’s: kort, gedrongen postuur. Hoewel niet zo mooi, hebben we alleen maar vriendelijke, goed gemutste inwoners gezien en gehoord, met een goed gevoel voor humor. Zo werd een bejaard nors kijkend Engels echtpaar aangesproken met Hello Honeymooners. De vrouw kon er wel om lachen, de man keek nog zuiniger.
Gerrel had in de reisgids restaurant Xlapak uitgezocht. Bijna een uur gelopen over de Avenida Quinta (belangrijkste winkel/horecastraat). Onderweg vaak aangesproken en uitgenodigd te komen kopen of consumeren, maar niet op een vervelende manier. Eindeloos vaak gevraagd naar restaurant Xlapak maar niet gevonden. We weten nu wel hoe uitgestrekt Playa del Carmen is! Op de terugweg een ander restaurant gekozen: Restaurant 100% Natural. Gezond gesmuld. Daarna op de terugweg een drankje bij een tentje met een coverbandje en een hele goede saxofonist. Op veel plaatsen hoor je live muziek van verschillende bandjes door elkaar heen, niet zo fijn voor de oren.
Tot slot voordat we teruggingen naar de hostal nog gekeken bij een groot romantisch terras van Café Fusion op het strand met allemaal olielampjes en live muziek. We zijn er nu te moe voor misschien manana? We kunnen de Mexicanen goed verstaan, Ze spreken niet zo heel snel spaans.
Gerrel: Omdat we dus behoorlijk rood waren,geen strand, maar zijn we op pad gegaan naar de Wall Mart, een soort Carrefour. We kwamen al snel in het gewone leven buiten de toeristenstroom. Alles veel simpeler en ook veel goedkoper. Onderweg een juweel van een hotel gepasseerd met een jungle in het binnenplein met watervallen en al. Heerlijk koel. Helaas boven budget. Warm van het lopen was het een feest in de airco super. Rond 4 uur naar het strand gegaan en vergast op live muziek van 3 strandtenten door elkaar en verder een smerige benzinelucht waar ik hoofdpijn van kreeg en me misselijk ging voelen. We vroegen ons af of we soms de olie roken die uit het BP lek kwam; opgewarmd door de zon en door de harde wind onze kant uitgeblazen. Maar volgens de franse bistro-eigenaar, waar we ’s avonds zijn gaan eten kwam deze lucht van de super vervuilende Ferry boten die op en neer varen tussen Playa del Carmen en het eiland Cozumel. Nu het eten nog een mooi en heel knap stukje muziek gehoord van harp, gitaar, zang en tango dans. Heel goed.
18/7, Gerrel; al om 7 uur op en toen zaten andere gasten al te eten. Om 8u Paul gewekt en samen naar de zee voor de ochtend duik. Daarna hebben we onze 1e buikspieroefeningen gedaan, ja ja! Na het ontbijt hebben we Erik (lukte niet) en Loran (met beeld!) via skype gebeld. Onze spullen gepakt voor vertrek naar Cozumel. Begin van de middag zaten we op de ferry en kozen om binnen te gaan zitten omdat er dikke regenwolken boven ons samenpakten. De boot deinde lekker op de golven. Vanaf de pier op pad naar bed&breakfast Tamarinde. Onderweg barste de bui en wij stonden precies voor een verse bakker met broodjes gebak en heerlijke koffie. Voor een koopje (plm 50 pesos) zaten wij droog te smullen. Bij aankomst Tamarinde bleek de huishoudster niet op de hoogte van onze komst. Uit de rugzak de bevestiging gevist en verteld dat we een reservering hadden voor kamer Alba. Ze geloofde ons niet …. Maar toen we net alles goed en wel hadden uitgepakt en we half nakend op bed en balkon zaten, stapte Eliane (de franse cheffin) binnen en vroeg bijna agressief wat we daar deden. Ook haar eigen mail laten lezen en verteld dat 50% al betaald was… ze ging het uitzoeken en later bood ze ons haar excuus aan. Ze had zich vergist! Omdat Paul de biertjes vergeten was in de koelkast van Poh Po Vuh gingen we naar de supermarkt. Kozen een paar bieren uit en een fles wijn, maar bij de kassa moesten we alles laten staan ivm richtlijnen van de overheid; na 3u geen verkoop van alcohol. Op het centrale plein gelukkig een terras gevonden met hele goedkope bieren en gezellig geklets met een nederlands stel dat al had gereisd in Belize en Guatemala. Zij stelden ons gerust mbt veiligheid. Het dorpje San Miguel de Cozumel is schilderachtig met veel staatjes, steegjes. Aan de kust veel kleurrijke huisjes, van de kust af veel simpeler en soms niet meer dan een hutje. Erg relaxt en zeer vriendelijke bevolking. Opvallend zijn naast grote nieuwe amerikanen, de vele oude kapotte auto’s; uitlaten zijn blijkbaar erg duur. Uniek: Kever in de regen bij kruispunt; vrouw stapt uit en doet de enige ruitenwisserpaar keer op en neer, stapt in en rijdt verder. Gegeten bij Italianinii,intiem, piepklein eethuisje met 3 tafeltjes. Geweldige salades en overheerlijke pizza’s. Op het centrale plein optreden van een steengoed orkest (salsa, cumbia etc). Er werd volop gedanst, heel gezellig en vrolijk.. maar eerst een paar druppels… en toen kwam het met bakken uit de hemel vallen en vluchtten wij terug naar ons terrasje en daarna moe en voldoen naar bed.
Op dinsdag hebben we een brommer gehuurd en een rondrit gemaakt over het eiland. Mooie tocht; ruwe kust af en toe mooi strand en hier en daar wat heel kleine en heel grote tentjes. Nog veel meer verbrand en doornat geregend. Wel 6 keer gestopt om te schuilen voor een bui, maar ook heerlijk gezond en gesnorkeld bij Playa de Corona (paarse visjes en paarse koralen).
De laatste dag op het eiland zijn we met duikclub Blue Note en boot Galileo op pad gegaan. Deze keer de duurste, want aanbevolen door de hospita: $90 (goedkoopste was $77); Paul voor 2 duiken en Gerrel voor snorkelen. Prachtige fel gekleurde koralen, Matra, haai, schilpadden en ontelbare vissen/jes gezien. De Mexicaanse schipper bleek ook prima kok te zijn.
Tot zover ons 2e reisverslag, nu met de 1e ervaringen ter plekke. Wees gerust, we zijn niet van plan elke dag te schijven…
-
21 Juli 2010 - 21:33
Marleen De Ridder:
Hartstikke leuk on jullie reisverslag te volgen. Van mij mag je best iedere een stukje schrijven -
22 Juli 2010 - 01:52
Bils:
Zijn jullie ook van plan op MSN te komen op een vaste dag en tijd, bespaart een Skype aansluiting of toch niet? Ik ook heel bruin, liefs Bils -
22 Juli 2010 - 06:50
Teja:
hi paul, we willen meer foto's! -
22 Juli 2010 - 11:55
Martha:
hallo paul en gerrel het beste tijd om te gaan zwemen is in de ochtend vroeg en in de avond anders is de zon zelfs in de schaduw te fel maar dat hebben jullie wel gemerkt nog veel plezier en goede thuis komst als zo ver is .
Vriendelijke groet:
Martha. -
22 Juli 2010 - 13:06
Irma:
Leuk te lezen wat jullie allemaal uitspoken daar! Dat toeren op de brommer was vast heel leuk! Zat Gerrel achterop of brommerde ze zelf? Moeten jullie niet wat gaan smeren tegen het verbranden?
groetjes -
23 Juli 2010 - 13:06
Mirjam & Hans:
Leuk om jullie weer te volgen! Op welk e-mail adres zijn jullie te bereiken? Liefs! Mirjam & Hans -
25 Juli 2010 - 13:58
Erik De Ridder:
Geniet er maar van, ik hoop dat je niet te veel last van de smog hebt(uitlaatgassen). Mijn skype is : turbo-erik1
verder gaat hier zijn gangetje, Dave gaat misschien verhuizen maar voorlopig moet ik elke dag het huis ontvluchten. Gr Erik -
25 Juli 2010 - 20:00
Irma Mahu:
wat heerlijk dat we jullie kunnen volgen het neemt ook een beetje de bezorgdheid weg! fijn om te zien hoe de rest van de wereld leefd top en veel plezier samen
xxxxxxxxxxxxxxx -
26 Juli 2010 - 20:24
Oda Zonnenberg:
hoi Paul en Gerrel, leuk jullie reisverslag te ontvangen het lijkt mij iets te heet zeg maar dat duiken en snorkelen geweldig.
Pas goed op jezelf en je body.
ik ga zo verder met lezen van de andere verslagen want ik loop achter wegens vaknatie groetjes Oda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
